Witamy na naszej stronie

kancelaria prawna

Zapraszamy

Oby ten dzień był udany :)

porady prawne warszawa

druk ulotek warszawa

Agencja powinna przyczynić się do rozwoju rzeczywistej europejskiej kultury kolejowej i stanowić ważne narzędzie dialogu, konsultacji i wymiany poglądów między wszystkimi zainteresowanymi podmiotami w sektorze kolejowym, mając jednocześnie na uwadze ich odnośne funkcje, a także charakterystykę techniczną sektora kolejowego. Realizując swoje zadania, w szczególności podczas opracowywania zaleceń i opinii, Agencja powinna w najszerszym możliwym stopniu korzystać z zewnętrznej wiedzy eksperckiej, w szczególności z sektora kolejowego oraz odpowiednich organów krajowych. Agencja powinna zatem ustanowić kompetentne i reprezentatywne grupy robocze i inne grupy złożone głównie z takich ekspertów.

Opłaty za wystawienie zezwoleń dla pojazdów i jednolitych certyfikatów bezpieczeństwa były dotychczas pobierane przez właściwe organy krajowe. Wraz z przekazaniem kompetencji na szczebel Unii Agencja powinna zostać uprawniona do pobierania opłat od wnioskodawców z tytułu wydawania certyfikatów i zezwoleń, o których mowa w powyższych motywach. Należy ustanowić pewne zasady mające zastosowanie do honorariów i opłat pobieranych przez Agencję. Należy oszacować poziom tych honorariów i opłat w taki sposób, aby objąć pełny koszt wyświadczonej usługi, w tym – w stosownych przypadkach – koszty wynikające z zadań przypisanych krajowym organom ds. bezpieczeństwa. Wysokość tych honorariów i opłat powinna być równa lub niższa od obecnej średniej za takie usługi. Te honoraria i opłaty powinny być ustalane w sposób przejrzysty, uczciwy i jednolity we współpracy z państwami członkowskimi i nie powinny zagrażać konkurencyjności europejskiego sektora kolejowego. Powinny one być ustalane na takiej podstawie, jaka właściwie uwzględnia możliwości płatnicze przedsiębiorstw, i nie powinny powodować nakładania zbędnych obciążeń finansowych dla firm. Powinny one w stosownych przypadkach uwzględniać szczególne potrzeby małych i średnich przedsiębiorstw.

Niezbędne jest zapewnienie zgodności wprowadzanych na rynek Unii przyrządów pomiarowych z państw trzecich z niniejszą dyrektywą, w szczególności zapewnienie poddania tych przyrządów pomiarowych przez producentów odpowiednim procedurom oceny zgodności. Dlatego też należy wprowadzić przepis, zgodnie z którym importerzy upewniają się co do zgodności przyrządów pomiarowych wprowadzanych przez nich do obrotu z wymaganiami niniejszej dyrektywy i nie wprowadzają do obrotu przyrządów pomiarowych niespełniających tych wymagań lub stwarzających zagrożenie. Należy również wprowadzić przepis, zgodnie z którym importerzy upewniają się co do przeprowadzenia procedur oceny zgodności oraz dostępności oznakowania i dokumentacji przyrządów pomiarowych sporządzonej przez producentów do wglądu dla właściwych organów krajowych.

Państwa członkowskie powinny przyjąć wszystkie odpowiednie środki w celu zapewnienia, aby przyrządy pomiarowe mogły być wprowadzane do obrotu tylko wówczas, gdy odpowiednio przechowywane i używane zgodnie z przeznaczeniem lub w przewidywalnych warunkach, nie będą zagrażały zdrowiu i bezpieczeństwu osób. Przyrządy pomiarowe należy uznawać za niespełniające zasadniczych wymagań określonych w niniejszej dyrektywie tylko w odniesieniu do używania ich w przewidywalnych warunkach, czyli wtedy, gdy takie używanie jest rezultatem zgodnego z prawem i łatwo przewidywalnego zachowania ludzkiego.

Zasada nadzoru ze strony macierzystego państwa członkowskiego wymaga, aby właściwe organy państw członkowskich cofały lub odmawiały wydania zezwolenia w przypadku gdy czynniki, takie jak treść programów działań, geograficzna dystrybucja lub działalności faktycznie prowadzone, jednoznacznie wskazują na to, że spółka zarządzająca wybrała system prawny danego państwa członkowskiego w celu uniknięcia bardziej restrykcyjnych norm obowiązujących w innym państwie członkowskim, na którego terytorium spółka ta zamierza prowadzić lub prowadzi większą część swojej działalności. Do celów niniejszej dyrektywy, spółka zarządzającą powinna uzyskać zezwolenie na działalność w państwie członkowskim, w którym znajduje się jej statutowa siedziba. Zgodnie z zasadą nadzoru macierzystego państwa członkowskiego wyłącznie właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej powinny być uznane za właściwe do nadzorowania organizacji spółki zarządzającej – włącznie z wszelkimi procedurami i zasobami wykonującymi funkcje administracyjne, o których mowa w załączniku – który powinien podlegać prawu macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej.

Odpowiednim jest wspieranie fazy demonstracji i komercjalizacji zdecentralizowanych technologii w zakresie energii odnawialnej. Dążenie do zdecentralizowanego wytwarzania energii niesie ze sobą wiele korzyści, w tym wykorzystanie lokalnych źródeł energii, większe bezpieczeństwo dostaw energii w skali lokalnej, krótsze odległości transportu oraz mniejsze straty przesyłowe. Taka decentralizacja wspiera również rozwój i spójność społeczności poprzez zapewnienie źródeł dochodu oraz tworzenie miejsc pracy na szczeblu lokalnym.